Dag 25 – Vandaag is roze
Vandaag stond er ons op de werf een verrassing te wachten... Wel 100 roze mannetjes kwamen er in groep aan. (En nee, het waren niet de bijwerkingen van onze malariapillen die dit teweeg brachten) Het waren Rwandese gevangenen uit Butare. Ze kwamen een halve dag helpen op de werf. Wij vonden het heel merkwaardig dat gevangenen hier zomaar kwamen werken samen met de plaatselijke bevolking. (zeker als je dit kadert in hun genocide-verleden) Ook raar dat de militairen en de gevangenen zo gemoedelijk met elkaar omgingen. En dat homoseksualteit hier strafbaar is...
Soit, hun taak was vooral het verbreden en egaliseren van de ‘tuin' rond de materniteit. Behalve een grote tak die de verkeerde richting uitviel, hebben ze hun job goed gedaan. Morgen en overmorgen in de vroegte komen ze terug.
In de namiddag was het zeer rustig op de werf en schilderden we de ramen en deuren verder. Joeri, Leen en Tine bezochten de hoofdstad Kigali (omdat ze daar zaterdag geen kans meer toe hebben) en Elke, Sanne en Kathy maakten gebruik van hun verlofnamiddag om souvenirs te kopen en te kuieren in Butare.
's Avonds maakten we kennis met de Belgische man van Claudine, Luk Cannoodt. Een heel vriendelijke man die ons het volledige project vanaf het prille begin uit de doeken deed. We vierden ook hun derde huwelijksverjaardag met witte wijn en taart. Daarna gingen de meesten nog naar Butare om de avond af te ronden.
Toedeloe uit Butaroe
Reacties
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}