Dag 13 - De fantastische, onvergetelijke septische put

Start van het graven van de septische put, 2x3 meter en 2 meter diep in keiharde grond, zeer zwaar werk! Plots lag een klein, slapend meisje naast onze put ‘gedropt' in de volle zon. We droegen ze binnen in het gezondheidscentrum, daar was blijkbaar de moeder. Het meisje heeft malaria en de moeder kon de medicatie niet betalen: 350 RF (0,50 euro), held Joeri gaf het geld aan de dokter. De armoede kan hier echt extreem zijn!

We maakten ons 's avonds klaar om zaterdagochtend naar Gisenyi bij het Kivumeer te vertrekken.

Groetjes vanuit de septische put

Dag 12 - Vroeg uit de veren

Omdat we de werkdag eens samen met de bevolking wouden starten om het werk beter te organiseren, stonden we deze morgen om 7 uur al op de werf. Slecht idee, doen we niet meer! Uiteindelijk kent ondertussen iedereen zijn plek al en is er reeds routine... Opnieuw een dagje met dezelfde dagtaken als dinsdag.

Na het werk gingen er een paar souveniers kopen en de rest naar voetbalmatch APR Kigali tegen Mukura Butare. De match was wel bijna gedaan, toch was het zeer spectaculair, het stadion zat goed gevuld. Het plein lag vol putten en was zeer hard, hier laten ze zich tenminste niet vallen! Bij het affluiten liep iedereen hier het plein op, mensen werden op afstand gehouden van de spelers door bewakers met lange stokken, wij mochten er gewoon naartoe. Kigali was blijkbaar kampioen en het feest barstte los! Wij nog even op de foto met de kapitein en dan snel weg.

Hard zwoegende groetjes uit Butare

Dag 11 - Het leger verovert de werf

Bij aankomst op de werf zagen we onmiddellijk een gigantische drukte, 200-300 man (en vrouw) en militairen liepen heen en weer, we wisten niet waar kijken. Het was vandaag blijkbaar projectdag, daarbij werken militairen samen met de lokale bevolking om iets te verwezelijken in hun dorp. Op 1 2 3 legden ze en buitenvloer, kapten ze de grond gelijk en werd zand van hier naar ginder gesleurd. We konden alleen maar een gaatje in de rij zoeken, verstand op nul zetten, de ‘kudde' volgen en hopen dat je er niet van tussen valt!

Op de middag ging iedereen in het bos zitten: dorpsraad. We waren ook uitgenodigd en moesten naar voor komen, we werden hartelijk bedankt voor het geld en werk door het districthoofd en hij zei dat de bevolking zijn best moest doen om ook heel hard te werken.

's Middags mochten we zoals altijd gaan eten in het klooster, maar deze keer samen met de militairen! We zaten op bankjes in het midden van de ruimte en overal rondom ons zaten de militairen (met geweer), niet echt een ontspannend maal :-)

Na de middag was het project afgelopen en voor het eerst vonden we het zeer kalm op de werf!

Zwoele rwandese totjes

Dag 10 - eerste werkdag week 2

Dinsdagochtend, opstaan en ons klaagemaakt voor de eerste werkdag van deze week. Wat precies diende te gebeuren op de werf was niet echt duidelijk bij de aankomst. Toch stak iedereen de handen uit de mouwen voor de volgende dagtaken: verplaatsen van zand en stenen door middel van zakken, zeven van zand, sanitair, elektriciteit,... De Rwandese werknemers hielden zich bezig met cementeren van binnenmuren, lassen van deuren en plaatsen van plafonds.

Ontspanning is ook heel belangrijk en 's avonds drinken we een glas op het terras van Hotel Ibis (ons lokaal stamcafé) in Butare.

Dag 9 - Einde safari

Deze ochtend hebben we een boottocht gedaan op de meren in het Akagera park. Nijlpaarden, krokodillen en verschillende vogelsoorten hebben wij van nabij in de vrije natuur kunnen gadeslagen. Het schouwspel was prachtig!

Na lang zoeken naar de olifanten, moesten wij ons slechts tevreden stellen met een hoop verse olifantenpoep; De olifanten zelf bleven echter spoorloos...

In de namiddag zijn wij teruggekeerd naar onze woning in Butare om ons voor te bereiden op een zware werkweek!

Kusjes aan onze koning en zijn dierbare onderdanen

Dag 8 - Safaridag met een beetje pech

Vroeg opgestaan om op safari te vertrekken doorheen het nationale park. Zebra's, giraffen, everzwijnen, buffels, antilopen... zijn vandaag allemaal de revue gepasseerd. Desondanks de pech die ons die dag te beurt viel (2 platte banden) was dit een zeer bijzondere ervaring,

S avonds brachten we andermaal de nacht in het park door. Samen gezellig rond het kampvuur en dan iedereen in de tent.

Dag 7 - Verplichte werkdag

Vandaag was een verplichte werkdag voor de Rwandese bevolking. Iedereen werd verplicht om in het hele land één dag gratis te werken. Dit is een maandelijks terugkerende verplichting.

Ook werden we nogmaals geconfronteerd met de gebrekkige planning die in Afrika gevoerd wordt. Gisteren waren we van start gegaan met de voegwerken binnen, maar vandaag lijkt nu dat ze toch alles gaan cementeren. Een dag werk voor niets... Tevens werd er ook gestart met de plaatsing van het sanitair. En zoals eerder werd aangehaald dient de aangebrachte vloeerstructuur vooer een groot deel uitgebroken te worden. Opnieuw werden we ermee geconfronteerd dat de planning hier niet altijd weldoordacht gebeurd. Maar we blijven met een grote glimlach verder werken!

S avonds hebben wij de nacht doorgebracht in het national park Akagera. Rond het kampvuur werden de tenten opgezet, omringd door de Afrikaanse wildlife! Vol spanning kijken wij uit naar morgen voor ons bezoek aan het national park!

Dag 6 - voegwerken

Gisterenavond werd een werfstructuur op poten gezet, waarbij taken en verantwoordelijkheden werden uitgedeeld. Het aantal arbeiders werd sterk terug gedrongen, zodat alles overzichtelijker en vlot kon verlopen. De voegwerken buiten werden verder gezet en binnen werd gestart met het uitkappen van voegen. Iedereen had een goed gevoel bij het vlotte verloop van de werkzaamheden.

Ondertussen dienden er ook bouwmaterialen aangekocht te worden voor de verdere afwerking van de manterniteit (oa sanitair, metalen profielen voor schrijnwerk, plafondafwerking...) Twee van ons namen dit voor hun rekening. Alle materialen werden aangekocht in de hoofdstad Kigali (2,5 u rijden tussen Butare en Kigali). Al snel werd duidelijk dat de aankoop van bouwmaterialen in Kigali geen sinecure is. Alles verloopt in één grote chaos, waarbij planning en organisatie vaak de wensen overlaat. Na een dagje het commericiële centrum te doorkruisen werden alle materialen tegen de avond met een vrachtwagen richting Butare gestransporteerd.

S avonds hebben we met z'n allen het nachtleven in Butare verkend. De plaatselijke disco Faucon werd onze danstempel van de avond!