Dag 21 - National Park Nyungwe

Ook in het weekend is het vroeg opstaan, maar deze keer brengt het minibusje ons naar het National Park Nyungwe! Drie van ons bleven thuis en kozen voor een gezellig dagje in Butare. Op de kaart leek het niet ver, maar in realiteit was het toch weer een enkele rit van 3 uur, met een dik uur putten in de weg.

Maar het loont de moeite want het is er echt prachtig. We kiezen de wandeling 'Waterfall Trail', die ons naar de -rarara- waterval brengt. Deze begint midden in de theeplantages en gaat
naar beneden doorheen het tropisch regenwoud. We zien er geen diertjes maar wel prachtige bomen en veel planten. Tarzan zou hier ieder moment kunnen voorbij slingeren op zijn liaan :-)! De grote waterval is adembenemend mooi, als een plaatje uit Center Parcs, maar dan x 1000.

's Avonds zitten we afgepeigerd (de avond ervoor heeft er misschien ook iets mee te maken) aan tafel van Hotel Ibis, waar we nog eens kunnen kiezen wat we eten. De Belgische menukaart en het lekkere eten zorgen voor een geslaagde afsluiter van de dag.

Groetjes van de ronddwalende regenwoudrakkers

Dag 20 - Party time!

Race tegen de klok vandaag: de put moet klaar zijn, de paadjes moeten aangelegd zijn en binnen moeten de vloeren overal gecementeerd worden zodat we volgende week kunnen beginnen schilderen en plafonds plaatsen.

Resultaat: precies om 16u30 wordt de laatste emmer zand over de bakstenen van het paadje gespreid en wordt de laatste schep zand uit de put gehaald: groepsfoto-moment! Onze Rwandese collega's hebben in het gebouw hun best gedaan, maar niet alle kamers zijn gecementeerd, wel wat jammer...

We laten het 's avonds niet aan ons hart komen want we bouwen een feestje! Eerst thuis, dan in ons stamcafé Ibis en dan naar onze favoriete discotheek: de Melo Twist in Hotel Faucon! Hi-la-risch!

Swingende kusjes vanuit het Rwandese Feestpaleis

Dag 19 - Vive la routine

Op de werf niet veel nieuws: het aanleggen van de riolering (paadje rond het gebouw) en het verder graven van de septische put blijven de hoofdactiviteiten van de week.

De put graven gebeurt samen met onze Rwandese vrienden Jean-Felix, Charles, Prudence en Innocence en dat zorgt voor veel plezier! We zoeken een liedje dat we samen kunnen zingen en komen enkel bij 'I don't wanna dance, dance with you baby no more...'.

's Middags maken we kennis met 2 studenten vroedvrouwen die hier onder begeleiding van Prof. Cannoodt hun thesis schrijven, de Belgische Liesbeth en de Nederlandse Karen. Ze blijven in Rwanda tot 1 september.

's Avonds is het een rustige avond in het huis én er komt een privé-masseuse langs: Tine, Annick, Leen en Delphine laten zich eens volledig gaan voor nog geen 3 euro!

Omdat we beginnen te vrezen dat de materniteit tijdens ons verblijf niet zal klaargeraken, nemen we het heft in eigen handen en stellen we een strakke planning op voor de komende week. Hoewel we ondertussen weten dat 'Afrika' en 'planning' niet altijd samen gaan, proberen we er toch in te geloven.

Toedeloe, we doen de boeken toe!

Dag 18 - Allegaartje op de werf

Een typische Belgische zomerdag vandaag: wisselvallig met zon en wolken. Het kan hier ook soms overdag 'fris' (25 graden hihi)zijn.

Veel verschillende taakjes vandaag:
- sleuren met bakstenen
- pad aanleggen langs het gebouw met bakstenen en zand
- septische put dieper maken
- het bos verhogen met aarde van de put
- elektriciteit
- sanitair

Rustige avond thuis: gezelschapspelletjes spelen, boeken en tijdschriften lezen, Joeri puzzelvod invullen, dagboeken schrijven, Mützig drinken...

Kusjes van demanusjes-van-alles

Dag 17 - Het leven zoals het is: de chantier

Na lange tijd werden de voegijzers opnieuw boven gehaald om binnen enkele kamers af te werken. Er werd veel gezongen en plezier gemaakt met de plaatselijke bevolking, Let it be en het Lam Godswerden de hits van de dag.

En er wordt ooklustig gegraven metspades en houwelen in de septische put in wording. Langzaam maar zeker verdwijnen de kleinsten onder ons onder het aardoppervlak.

Heteten blijft hier heel lekker maar begint eentonig te worden: tot 2 x per dag frieten (minstens even lekker als in België), erwtjes en wortelen, rijst, tomatensaus en bananen. We beginnen al te fantaseren over BBQ, kaasschotels, ijsjes, chocolade, salami, brood, mossels, fatsoenlijk vlees... Wat zijn we toch verwend!

En we sluiten de dag - voor de verandering - af in Hotel Ibis :-)!

Stevige handdrukvan de vlijtige voegvrienden en de potige putpatsers

Dag 16 - We don't like mondays...

Het is een echte maandag, er is niet direct veel werk. Tom en Anneleen vliegen zoals altijd in de elektriciteit, Tim en Augustijn in het sanitair dus voor hen een gewone werkdag. Voor de anderen is het werk zoeken: zand zeven, werf opruimen, sleuren met zand, stenenen aarde,...

Na het werk testen Tine, Annick en Delphinede Rwandese pedicure: goedgekeurd voor 2 euro! We sluiten de avond af in ons stamcafé Ibis.

Groetjes van slenterende cementscheppers!

Dag 15 - Einde strandvakantie

We werden wakker van het gezang van het koor van de Protestaanse kerk, heerlijk. Na het ontbijt gingen we even kijken, zeer indrukwekkend, iedereen stond recht, danste en zong prachtig uit volle borst en meerstemmig. Daarna gingen we terug naar ons strand, nog even genieten van een beetje luxe, zon, lekker sapjes, zwempartijtjes en een warme douche (!). De kloof tussen arm en rijk kan in Rwanda soms niet groter zijn...

Daarna terug in de minibus voor een vermoeiende reis terug naar Butare. Uiteraard met opnieuw een panne onderweg :-).

Vele kusjes van de overlevenden

Dag 14 - Strandvakantie aan het Kivu meer

Zes uur rijden naar Kivu in een minibus, vreselijk! De wegen zijn bij de beste van Afrika maar het is toch niet alles (super diepe putten). We waren op weg naar Gisenyi, het St-Tropez van Rwanda volgens de reisgids van 2007. Het hotel was eigenlijk meer een slaapplaats van de protestaanse kerk, maar was vooral zeer goedkoop en netjes.

We gingen onmiddellijk naar het strand en zagen snel dat het er vergane glorie was, vele hotels en restaurantjes uit de gids bestonden al niet meer. Onze begeleider stuurde ons onmiddellijk naar het 2^de sjiekste hotel van Rwanda: Lake Kivu Serena voor het privéstrand. Daar konden we rustig relaxen en iets drinken :-)

's Avonds aten we in het hotel en gingen we iets drinken in de stad. Verder dan 500 meter geraken we niet, want de stad is echt verlaten en we zaten met een avondklok van 22 uur. Gisenyi ligt aan de Kongolese grens (20 min stappen vanuit het hotel) en in die buurt waren enkele weken geleden wat onrusten (NIET in Rwanda), we denken dat de stad er daarom zo verlaten en slecht bij ligt.

Groetjes vanuit de frontlinie ;-)